Zadbane i proste zęby nie tylko pozytywnie wpływają na wygląd, ale także na zdrowie. Nie da się ukryć, że wady zgryzu mogą doprowadzić do chorób jamy ustnej, a nawet do zaburzeń ogólnoustrojowych. Najczęściej jednak powodują szybsze ścieranie się zębów, wady wymowy, wpływają na rozwój próchnicy. Warto zatem podjąć leczenie i skorygować zgryz. Co ciekawe, aparat ortodontyczny nie jest wynalazkiem tego stulecia, pierwsze, metalowe płytki powstały jeszcze w XVIII wieku. Co można powiedzieć o początkach aparatu ortodontycznego? Kiedy dokładnie go wynaleziono? Zachęcamy do przeczytania artykułu.
Czym jest aparat ortodontyczny?
Aparat ortodontyczny pomaga wyeliminować wady zgryzu. Jego działanie polega na wywieraniu nacisku na konkretne partie zębów, dzięki czemu dochodzi do procesu zmiany ich pozycji i wyprostowania. Warto również wspomnieć, że działanie aparatu ortodontycznego jest uzależnione od jego typu, gdyż można wyróżnić aparaty stałe i ruchome. Aparaty wyjmowane są zwykle zakładane na kilka godzin w ciągu doby, mają głównie wpływ na wadę szczęki, a nie na same zęby. Dużo większą skuteczność wykazują modele stałe. Rodzaj aparatu jest ostatecznie dobierany przez ortodontę na konkretnej wizycie.
Pierwszy aparat ortodontyczny
Co ciekawe, choć aparaty ortodontyczne są mocno spopularyzowane w obecnych czasach, powstały już wiele lat temu. Pierwszy aparat wykonano w 1723 roku. Jego wynalazcą był francuski chirurg oraz stomatolog Pierre Fauchard. Do korygowania wad zgryzu wykorzystywał płaskie, metalowe paski wykonane ze srebra lub też złota. Każdy pasek miał wywiercone otwory, to właśnie w nich mocowane były określone ligatury, które przywiązywano do reszty zębów, znajdujących się poza łukiem. Niestety, metoda ta była wadliwa oraz bolesna, a dodatkowo bardzo droga, na ten przywilej mogli pozwolić sobie wyłącznie nieliczni.
Aparaty ortodontyczne w XX wieku
Pomysł Faucharda zaczęto w kolejnych latach doskonalić. Na uwagę na pewno zasługują osiągnięcia Edwarda Angle’a, który w 1906 roku opracował prototyp stałego aparatu cienkołukowego. Nie da się ukryć, że był to strzał w dziesiątkę, ponieważ do dziś wykorzystuje się nieco ulepszoną wersję tego rodzaju aparatu. Co ciekawe, kilka lat później Angle założył szkołę dla przyszłych dentystów i stworzył nowe rodzaje aparatów ortodontycznych. Do ich wytwórstwa wykorzystywał nieco tańsze stopy metali, by były one dostępne także dla osób mniej zamożnych.
Przełomowymi odkryciami okazały się niewątpliwie: wynalezienie łuku językowego oraz drutu ze stali nierdzewnej, który można było niemalże dowolnie formować. Ostatnim, znaczącym wynalazkiem w ortodoncji był kauczuk. Dzięki temu materiałowi można wykonywać dziś aparaty ruchome.
Nie da się jednak ukryć, że ortodoncja jest dziedziną, która stale się rozwija. Pacjenci mogą obecnie korzystać z różnych, nowoczesnych modeli aparatów.
Aparaty ortodontyczne dla dorosłych
Warto zaznaczyć, że do lat 60-tych ubiegłego wieku aparaty zakładano głównie dzieciom. Dopiero w 1962 roku amerykańska pielęgniarka i proponent zabiegów stomatologicznych Mary Stanley opisała na łamach tamtejszej prasy fakt, że zęby osób dorosłych również można prostować. Od tego momentu coraz więcej osób zaczęło korzystać z możliwości skorygowania wady zgryzu.
Choć dla wielu może być to zaskoczeniem, ale pierwszy prototyp aparatu ortodontycznego został wynaleziony w XVIII wieku. W późniejszych latach rozpoczęto prace związane z udoskonalaniem tej techniki, by w 1906 roku stworzyć pierwszy, stały aparat cienkołukowy, który wykorzystuje się do dziś w nieco zmienionej formie. Niewątpliwy wpływ na rozwój ortodoncji miało również wynalezienie drutu ze stali nierdzewnej oraz kauczuku. Nie da się ukryć, że dziedzina ta stale się rozwija, obecnie na rynku dostępne są nowoczesne, spersonalizowane aparaty ortodontyczne.
